19551309_1691178194521819_1680158292_n
souzana 1
souzana 2
souzana 3
souzana 4
souzana 5
souzana 6
souzana 7
souzana 8
souzana 9
souzana 10
souzana 11
souzana 12
souzana 13
souzana 14
souzana 15
souzana 16
souzana 17
souzana 18
souzana 19
souzana 20
souzana 21
souzana 23
SUZANNA1-page-001
Ομάδα ΗΘΩ αποσπάσματα απο την "Σουζάννα"
PlayPlay
previous arrow
next arrow

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Λένα Φιλίπποβα
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Μαρίτα Τζατζαδάκη, Λένα Φιλίπποβα
ΣΚΗΝΙΚΑ – ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ : Κωνσταντίνος Ζαμάνης
ΦΩΤΙΣΜΟΙ : Κατερίνα Μαραγκουδάκη
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ : Θόδωρος Λ. Στεφανόπουλος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ : Ράνια Ψημμένου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : Ζαφείρω Βλάχου
ΠΑΙΖΟΥΝ : Μαρίτα Τζατζαδάκη, Βίκη Σκορδαλή, Ελευθερία Φούκη

Η παράσταση παίχτηκε το 2012 – 2013 στο Θέατρο Φούρνος, Αθήνα

Όταν γράφω αισθάνομαι πως γράφω για τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, κυρίως για τα κενά ανάμεσά τους. Κατά κάποιον τρόπο αυτό που κάνω είναι να καταγράφω αυτά τα κενά διαστήματα και ό,τι περιέχουν. Και περισσότερο από το να καταγράφω τα κενά, νιώθω ότι καταγράφω αυτό που υπάρχει στο κενό και δεν του ανήκει από καμιά άποψη, ούτε ορατή ούτε συγκεκριμένη. Η λέξη παύση είναι, νομίζω, η πιο σημαντική λέξη στα έργα μου. Αισθάνομαι και εγώ πως το γράψιμο είναι κατά κάποιον τρόπο μια σωματική εργασία. Σαν συγγραφέας θα έλεγα ότι είμαι χειρώνακτας. Όταν ξεκίνησα να γράφω, ήμουν συγχρόνως και μουσικός, και προσπάθησα να κάνω με το γράψιμο ό,τι ακριβώς έκανα όταν έπαιζα μουσική. Κάθε μουσικός γνωρίζει πως για να παίξεις ένα όργανο πρέπει να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου. Εγώ σε κάποια περίοδο της ζωής μου κινιόμουν συνεχώς όταν έγραφα, σαν να έπαιζα ένα μουσικό όργανο. Μάλλον θα παρουσίαζα ένα γελοίο θέαμα: να κάθομαι εκεί, να χτυπώ το πόδι μου και να κουνώ το κεφάλι μου. Δεν το κάνω πια αυτό, αλλά ακόμη το γράψιμο είναι για μένα περισσότερο μια δράση, σαν να παίζω μουσική, παρά μια διανοητική ή πνευματική εργασία. Για μένα το θέατρο είναι μια παλαιομοδίτικη μορφή τέχνης και πιστεύω ότι εν μέρει γι’ αυτό μου αρέσει. Το θέατρο υπήρξε πριν από τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό, τη βιομηχανοποίηση, τη μαζική παραγωγή. Φυσικά και υπάρχουν νέες τεχνολογίες τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, αλλά σαν συγγραφέας έχω στο μυαλό μου τα βασικά και τα πολύ απλά, μερικούς ηθοποιούς, μια σκηνή και το κοινό. Δε χρειάζεσαι τίποτε άλλο για να κάνεις σημαντικό θέατρο.

Γιόν Φόσσε

Η μνήμη είναι μία, αλλά οι αναμνήσεις αμέτηρτες… Το παρελθόν μας αιφνιδιάζει, μας αρπάζει απο τα μούτρα, όπως ενίοτε μας ανακουφίζει ή έρχεται αρωγός μας με μιά φευγαλέα παράσταση. Το παρόν του παρελθόντος είναι η μνήμη, το παρόν του παρόντος είναι η αντίληψη, όσο για το παρόν του μέλλοντος, είναι η προσμονή… Στο έργο του πολυβραβευμένου νορβηγού Jon Fosse η γυναίκα του διάσημου νορβηγού συγγραφέα Ερίκου Ιψεν – Σουζάννα – περιμένει τον άντρα της να έρθει να δειπνήσουν μαζί. Αρκεί όμως μιά αιφνίδια συγκίνηση για να παραδοθεί στο βάθος του χρόνου και της κοινής ζωής με τον Ιψεν, για να δραπετεύσει απο το παρόν της και την πραγματικότητα.

Λ.Φιλίπποβα